۱۳۸۹/۰۱/۲۳

هنرمندان یک به یک پر میکشند ولی چه زیبا بود آنها سبز پر میکشیدند

میخواهم امروز موضوعی را بنویسم که شاید به عده ای از دوستان از مطلب من نارحت شوند.امروز ودیروز و چند روز پیش شاهد مرگ چندین هنرمند با سابقه کشورمان بودیم. از آقای بنفشه خواه گرفته تا کیومرث ملک مطیعی و در اینجا هم خواننده محبوب جهان.

ولی پیش خودم فکر میکردم که اگر این هنرمندان عزیزمان در یک ترانه ای یا یک بیانه ای حمایت معنوی خود را از جنبش سبز انجام میدادند الان با چه بدرقه میلیونی به آن دنیا میرفتند .حتی در زندگی خود هم سرفراز تر بودند و محبوب دل میلیون ها انسان رنج کشیده

باور کنید من در دنیای کارگدانی تا قبل از این جنبش مجید مجیدی رو میشناختم و عباس کیارستمی ولی الان میبینم شیر مردی به اسم جعفر پناهی در زندان است دیگر من آن قبلی ها را از یاد برده ام الان کارگردان من شده است جعفرپناهی.الان شاید بسیاری هنرمند داشته باشیم که صدایی بسیار خوش داشته باشند ولی الان هنرمند اصلی من شجریان است و شهرام ناظری و جوانانی مانند سروش هیچکس و یا حتی ساسی مانکن.آنها که در این مقطع تاریخی مردم ما را تنها نگذاشتند آنها که مانند عیسی سحر خیز دلاورانه در بند مقاومت میکنند و به فردای آزادی این مردم می اندیشند.
کسانی که مانند ایت الله منتظری که با تمام دیدگاههای مذهبی او مخالفم ولی در حد یک پدر او را دوست دارم..شاید ان 800 هزار نفری که جنازه اش را بدرقه کردند و مانندخود من در سوگ او گریستند هم همچین تفکری داشتند.مهم نوع انسان و انسانیت و حمایت از شرف انسانهاست نه عبا و امامه یا حتی تیپ و رنگ مو و پوست
الان کسی را داریم مانند شیخ شجاع ،که دلاورانه در صحنه ایستاده اند و ترجیح میدهند مانند سروها ایستاده بمیرند و تا آخر عمر جاودانه های تاریخ ما شوند.
این صحبتها از برای این بود که به تمام کسانی که در قید حیات هستند از هنرمندان شایسته کشورمان تا روحانیون با غیرت و دلاور مردان و زنانی که نامی در این مملکت دارند خواهش کنم که برای جاودانه شدن سبز شوید.شاید مانند جعفر پناهی دربند بروید و شاید ماننداستاد شجریان برایتان مشکلات به وجود آورند ولی قلب ملتی با شماست و یادتان هزاران برابر جاوادنه خواهد شد..

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

پدر، می دانم که به کجا رفته ای/نادر ایرانی

  نوشته ای از نادر ایرانی برای درگذشت پدر جناب مهدی میرقادری  پدر ! می دانم به کجا رفته ای .. می دانم چه کسی تو را با خود برده است .. اما چه...